Mijn verhaal: van talentvolle volleybalspeler tot bondscoach
Als talentvolle speler die genoeg had aan zichzelf begon ik ooit mijn carrière. Ik groeide uit tot een ervaren speler, werd aanvoerder en vervolgens de coach. Een geleidelijke groei in kennis, kunde, ervaring en volwassenheid. Voor mij is deze weg natuurlijk verlopen, maar zeker niet zonder uitdagende obstakels te moeten nemen.
Tijdens deze reis groeiden ook de verantwoordelijkheden. Waar je als jonge speler vooral bezig was met jouw eigen ontwikkeling en jouw functioneren op de training, voel je je als ervaren speler al meer verantwoordelijk voor de kwaliteit en het resultaat tijdens de training én wedstrijd.
Als teamcaptain ben je bezig met de kwaliteit en het resultaat van de groep, jouw eigen prestatie en de prestatie van je medespelers. En vaak ook nog met het algemene welzijn van je medespelers. Een cultuurbewaker, zogezegd.
Als coach ben je druk met alles wat hierboven genoemd is. Maar daarbovenop ben je ook nog eens verantwoordelijk voor het budgetteren en inrichten van je programma, het selecteren van je spelers en natuurlijk de sportieve prestaties van je team. Het nemen van belangrijke beslissingen is jouw dagelijkse werk. Je bent als het ware simultaan aan het schaken op de strategische, tactische en operationele borden tegelijk.
Wat in alle rollen en op alle niveaus belangrijk is en ook behouden moet blijven is de ongebreidelde passie voor de sport. De focus op groei, ontwikkeling en presteren. Net als het succesvol omgaan met teleurstellingen en het tonen van veerkracht belangrijke elementen zijn.
Eigenaar zijn van jouw eigen proces én dat van je team, verantwoordelijk voor je eigen gedrag en presteren: leiderschap dus! Om jou te helpen in deze transitie tot een effectieve leider, geef ik je vijf gouden tips 😀.