Storytelling als kunstvorm
Verhalen dienen al eeuwen lang een belangrijke rol in ons bestaan. Ze dienen als hoeksteen voor onze cultuur, geschiedenis en communicatie. Waar Rembrandt van Rijn, Johannes Vermeer en Piet Mondriaan kleuren gebruiken om hun kunst extra te laten spreken. Heb je bij storytelling woorden nodig om een boodschap over te brengen, emoties op te wekken of om informatie te delen. Het is veel meer dan alleen een paar woorden op een rij zetten, jij wilt met jouw verhaal jouw luisteraars een meeslepende ervaring meegeven. Het verhaal moet krachtig overkomen. Een goed verhaal heeft daarom een begin, midden en een einde. Het neemt de luisteraar of lezer mee op een reis en laat een blijvende indruk achter.
Storytelling als cultuurverspreider
Storytelling bestaat als sinds dat er mensen bestaan. Veel oude beschavingen gebruikte storytelling om belangrijke boodschappen door te geven, dit werd eerst allemaal gedaan doormiddel van mondelingen overleveringen en hierdoor konden verhalen meegroeien naar de veranderde omstandigheden. Deze verhalen werden ook wel mythes genoemd en legde uit waar wij mensen vandaan kwamen of verklaarde bepaalde natuurverschijnselen. Om een voorbeeld te noemen uit het verhaal van Thors reis naar het land van de reuzen. Moest de God Thor als weddenschap uit de drinkhoorn van de koning van het land van de reuzen drinken. Wat de koning niet had verteld is dat het uiteinde van de drinkhoorn in het diepste deel van de zee lag. Thor had zoveel gedronken uit de hoorn dat het zeewater voor altijd zal blijven rijzen en dalen.
Deze verhalen waren in de oude culturen van onschatbare waarde, ze dienden als vorm van vermaak, educatie en vooral als culturele identiteit. Zo vierde Germaanse stammen rond de kortste dag van het jaar het lichtfeest en versierde ze hun bomen rond het dorp, want dat zou volgens storytelling geesten en demonen verjagen. Komt bekend voor, toch?